ΤΩΝΗΣ ΣΑΟΥΛΗΣ

Ο Αιγυπτιώτης Αντιπρόεδρος του Σ.Ε.Β.

 

Γιος του Γεωργίου Σαούλη από τα Γριζάτα της Κεφαλλονιάς και της Ιωάννας Δρακοπούλου από τα Δρακοπουλάτα του ίδιου νησιού, ο Αντώνης Σαούλης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1920, όπου και αποφοίτησε το 1938 από το Γαλλικό Λύκειο της πόλης λαμβάνοντας το baccalaureat του πρώτος μεταξύ όλων των υποψηφίων της Αιγύπτου. Ακολούθως, πήγε στην Αθήνα και φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου, παίρνοντας το πτυχίο του το 1943 παρά το γεγονός ότι βρέθηκε αποκλεισμένος λόγω του πολέμου και άνευ πόρων αναγκάστηκε να εργαστεί σκληρά για την επιβίωση του. Παράλληλα, την περίοδο αυτή (1941-1943) ενεπλάκη με την εθνική αντίσταση ως στέλεχος της ¨Ιερής Ταξιαρχίας¨ και του ¨Ομήρου¨, αναγκαζόμενος τελικά αφού τον καταδίωκαν οι Γερμανοί το Νοέμβριο του 1943 να δραπετεύσει προς την Τουρκία. Αφιχθείς στην Αίγυπτο κατετάγη στην Αεροπορία και τον Απρίλιο του 1944 αναχώρησε με την 13^η Μοίρα Ελαφρού Βομβαρδισμού στην Ιταλία, όπου παρέμεινε μέχρι την απελευθέρωση. Την περίοδο 1946-1960 διεύθυνε στην Αλεξάνδρεια το εργοστάσιο της μεγάλης βιομηχανίας κεραμικών προϊόντων ¨Δ. Κανελλάτου¨. Ως αναγνώριση του έργου του, οι Αιγυπτιακές Αρχές το περιέλαβαν – ως μόνο ξένο – μεταξύ των Επιστημόνων του Εθνικού Ινστιτούτου Ερευνών του Καΐρου, ενώ έγινε μέλος της Αιγυπτιακής Επιτροπής Τυποποίησης και Σύμβουλος στο Αιγυπτιακό Υπουργείο Βιομηχανίας. Αργότερα, κατά την εθνικοποίηση του έγινε πρόταση από την Αιγυπτιακή Κυβέρνηση να αναλάβει τη Γενική Διεύθυνση όλων των βαρέων κεραμικών βιομηχανιών. Εν τω μεταξύ, και ενώ η κατάσταση στην Αίγυπτο άλλαζε άρδην, το καλοκαίρι του 1958 πήγε στην Ελλάδα και προέβη στην ανέγερση εγκαταστάσεων πλησίον της Ελευσίνας της Βιομηχανίας ¨Κερέμ¨, ένα είδος προγεφυρώματος στην Ελλάδα της αλεξανδρινής βιομηχανίας ¨Κανελλάτου¨. Στα τέλη του 1958 ως το Μάιο του 1959 στάλθηκε κατόπιν επιλογής από το Ελληνικό Υπουργείο Συντονισμού στην Ολλανδία. Εκεί, στο Πολυτεχνείο του Delft γίνονταν διεθνούς επιπέδου συζητήσεις επί οργανώσεως βιομηχανιών, όπου και διακρίθηκε μεταξύ όλων των συμμετεχόντων. Λίγο μετά, στα 1960 – οπότε και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα – άρχισε με κεφάλαια Αιγυπτιωτών η ανέγερση των εγκαταστάσεως της Βιομηχανίας Αμιαντοτσιμέντου ¨Ελλενίτ¨ στη Χαλκίδα. Αυτή η βιομηχανία ήταν αποτέλεσμα υποδείξεων και σκέψεων του Σαούλη, ο οποίος πίστευε ότι το αμιαντοτσιμέντο, άγνωστο ακόμα στην Ελλάδα, θα είχε σημαντική εξέλιξη στη χώρα μας. Το αποτέλεσμα ήταν η ¨Ελλενίτ¨ να εξελιχθεί σε μία από τις σημαντικότερες ελληνικές βιομηχανίες από απόψεως αποδόσεως και να θεωρείται διεθνώς μία από τις πρώτες στο είδος της. Το δε 1968, άρχισε να λειτουργεί μια δεύτερη βιομηχανική μονάδα στη Θεσσαλονίκη. Επικεφαλής της ¨Ελλενίτ¨ παρέμεινε ως την πώληση της στα μέσα της δεκαετίας του ΄90, ενώ από το 1970 ήταν μέλος του γενικού συμβουλίου του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, διατελώντας και Αντιπρόεδρος του (1978-1988). Αντιπρόεδρος επίσης χρημάτισε και στον Πανελλήνιο Σύλλογο Εισαγωγέων (1975-1989), ενώ ήταν μέλος σε αρκετά Δ.Σ. σημαντικών βιομηχανικών οργανισμών. Παντρεμένος με την Αγγελική Γεωργέλου, με την οποία απέκτησε μία κόρη, έφυγε από τη ζωή στις 3/1/2005.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΕΣ ΑΧΙΛΛΟΠΟΥΛΟΙ

ΚΑΙ Η ¨ΑΧΙΛΛΟΠΟΥΛΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ ΤΣΑΓΚΑΡΑΔΑΣ¨

 

Ευάγγελος Αχιλλόπουλος

Ο Ευάγγελος Αχιλλόπουλος γεννήθηκε στην Τσαγκαράδα το 1833 και σπούδασε στη Ζαγορά. Το 1855 μετανάστευσε στην Αίγυπτο όπου εργάστηκε στον εμπορικό Οίκο Κασσαβέτη & Σία. Το 1862 εγκαθίσταται στο Κάιρο και επιδίδεται στο εμπόριο εισαγωγής υφασμάτων, αναλαμβάνοντας τη γενική προμήθεια υφασμάτων στο Δημόσιο, ενώ αναγνωρίζεται ως ειδικός παραγγελιοδόχος του Υπουργείου Στρατιωτικών και Ναυτικών ως το 1879. Συνεργάτη στις επιχειρήσεις είχε τον αδελφό του Σοφοκλή και αργότερα εξελίχθησαν σε τραπεζίτες και μεγαλογαιοκτήμονες. Το 1870 παντρεύτηκε την Πηνελόπη Στεφανίδου από τη Ζαγορά, με την οποία απέκτησε δύο γιους, τον Κωνσταντίνο και τον Νικόλαο, και δύο κόρες, τη Μαρία Ρουβιέ και την Ελένη κόμισσα δ΄ Ορνάνο. Η περιουσία του Ευ. Αχιλλόπουλου ανήλθε στο 1.000.000 λίρες, από τα οποία τα 2/3 κληρονόμησε ο μεγαλύτερος γιος και τα υπόλοιπα τα άλλα 3 παιδιά του. Το 1883 προσέφερε 10.000 λίρες για να ιδρυθεί το Αχιλλοπούλειο Παρθεναγωγείο Καΐρου, ενώ παράλληλα παραχώρησε ένα διώροφο γωνιακό κτίριο στο Μούσκι για την εγκατάσταση του. Επίσης, κληροδότησε 8.000 λίρες στην Κοινότητα Καΐρου για τη συντήρηση κλινών στο Ελληνικό Νοσοκομείο για απόρους ασθενείς. Ευεργέτης και στον πόλεμο του 1897, δώρισε επίσης ένα μεγάλο ποσό για να ιδρυθεί Εμπορική Σχολή στην Τσαγκαράδα και με κληροδότημα του (1.700 λίρες μετρητά και 8.000 σε ελληνικά χρεόγραφα) μερίμνησε και για τη μετά το θάνατο του (1900) λειτουργία της. Κληροδότησε επίσης 2.000 λίρες υπέρ του Ταμείου των Ελεών Καΐρου και 1.000 λίρες στη Μουσουλμανική Αγαθοεργό Αδελφότητα Καΐρου. Στο Βόλο, με τη χορηγία των  Κωνσταντίνου και Νικολάου Αχιλλόπουλου, στη μνήμη του πατέρα τους, κτίστηκε το Αχιλλοπούλειο Νοσοκομείο, κεντρικό νοσηλευτικό ίδρυμα της Μαγνησίας ως τις μέρες μας, διαθέτοντας 5.000 γαλλικά φράγκα. Το Νοσοκομείο θεμελιώθηκε το 1903 και αποπερατώθηκε το 1906, ενώ ήταν ένα από τα μεγαλύτερα κτίρια στην Ελλάδα και το δεύτερο σε μέγεθος νοσοκομειακό ίδρυμα, μετά το Ευαγγελισμό των Αθηνών.

Σοφοκλής Αχιλλόπουλος

Με κληροδότημα του αδελφού του Σοφοκλή Αχιλλόπουλου (1854-1924) κτίστηκε εκκλησάκι στη γενέτειρα του. Επίσης, με τη διαθήκη του άφησε 25.000 λίρες για τη λειτουργία της Αχιλλοπουλείου Σχολής Τσαγκαράδας, 15.000 λίρες για να δημιουργηθεί Παρθεναγωγείο και 1.000 λίρες στην ενορία της Αγίας Παρασκευής για αρδευτικούς σκοπούς. 400 λίρες άφησε ακόμη στο Διοικητήριο Αλεξανδρείας.

          Η Αχιλλοπούλειος Σχολή Τσαγκαράδας, ένα λιθόκτιστο, διώροφο κτίριο που συνδυάζει στοιχεία λαϊκής και νεοκλασικής αρχιτεκτονικής στην κάτοψη και τις όψεις, κτίστηκε το 1864 και λειτούργησε αρχικά ως ιδιωτική αστική σχολή αρρένων με έναν ή δύο δημοδιδασκάλους και δύο ελληνοδιδασκάλους, ενώ το 1905 μετατράπηκε σε εμπορική, από τις πρώτες τους είδους της στην Ελλάδα, στην οποία και φοιτούσαν παιδιά απ΄ όλη τη χώρα. Με τα γενναία κληροδοτήματα των Αχιλλόπουλων λειτούργησε αδιάλειπτα, ακόμη και κατά τη διάρκεια των πολέμων, ως το 1955 οπότε ισχυροί σεισμοί έπληξαν τη στατικότητα του κτιρίου και έτσι οι λειτουργίες της μεταφέρθηκαν στη γειτονική ¨Νανοπούλειο Σχολή¨, ένα αιγυπτιώτικο κι αυτή ευεργέτημα. Το 1983 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, το 2001 αναστηλώθηκε και σήμερα ανήκει στο Δήμο, αποτελώντας έδρα του πολιτιστικού του οργανισμού. Το 2008 στον πρώτο όροφο της δημιουργήθηκε ψηφιακό λαογραφικό μουσείο, ενώ στους χώρους της λειτουργεί επίσης μουσείο μινιατούρας, καθώς και η δημοτική βιβλιοθήκη.

Αχιλλοπούλειος Σχολή Τσαγκαράδας

          Προς τιμήν των μεγάλων ευεργετών λειτουργεί σήμερα κοντά της το Αχιλλοπούλειο Γυμνάσιο-Λύκειο Τσαγκαράδας.

          Μεταφερόμενοι στο Μάιο του 1914 διαβάζουμε στην ελληνική εφημερίδα ¨Αίγυπτος¨ του Ζαζαγίκ ανταπόκριση με τίτλο ¨Αθλητικοί-Σκοπευτικοί Αγώνες¨ :

          ¨Τη πρωτοβουλία του σχολάρχου κ. Νικ. Δημητριάδου διωργανώθησαν ενταύθα την παρελθούσαν Κυριακήν εν τη Αχιλλοπουλίω Εμπορική Σχολή σκοπευτικοί και αθλητικοί αγώνες υπέρ των προσφύγων της Ηπείρου υπό των μαθητών. Προσήλθον πάντες οι μαθηταί και προσέφερον τον οβολόν των, ως και πολλοί των κατοίκων. Την ελλανόδικον επιτροπείαν απετέλουν οι κ.κ. Ν. Δημητριάδης σχολάρχης, Σ. Διαμαντόπουλος ελληνοδιδάσκαλος, Κ. Κόντιας και Ν. Κορωνάκης δημοδιδάσκαλοι, και Ε. Ευαγγελίδης εκ των εντοπίων. Επί της εισόδου προς είσπραξιν των εράνων ήσαν αι δεσποινίδες Κατίνα Αντωνιάδου και Ευαγγελία Σπινού, και η κυρία Άρτεμις Σχίζα, άπασαι δημοδιδασκάλισσαι των παρθεναγωγείων Ρηγείου, Καρταλείου και Φοινικοπουλείου. Το συλλεγέν ποσόν εκ δραχ. 114,50 απεστάλη δι΄ επιταγής τη εριτίμω κομήσση κυρία Λουΐζη Ριανκούρ¨.

 

Πηγές : Ν. Νικηταρίδης ¨Η Αίγυπτος, η Ελλάδα και η Αιγυπτιώτικη Προσφορά¨, Αθήνα 2007, σ.45 – Ν. Νικηταρίδης ¨Αιγυπτιώτικα Σύμμικτα¨, Κάιρο 2013, σ. 333 – www.tsagarada.gr – www. odysseus.culture.gr – ¨Αίγυπτος¨, Ζαγαζίκ 31/5/1914 – ¨Η Τσαγκαράδα και η Εμπορική Σχολή της¨, Αθήνα 1921, σ.σ. 3,73

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ¨ΣΤΕΓΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ¨

ΥΛΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

 

H νέα πόλη Sheikh Zayed, 50 τ.χλμ, του κυβερνείου της Γκίζας, 

μέρος της αστικής περιοχής του Μεγάλου Καΐρου

Στις αρχές Ιουνίου παρουσιάστηκε μια έκθεση για μια προεδρική πρωτοβουλία με στόχο την κατασκευή 500.000 οικιστικών μονάδων στις πρωτεύουσες των κυβερνείων για πολίτες των οποίων το εισόδημα είναι υψηλότερο από το μέγιστο, καθιστώντας τις επιλέξιμες για κοινωνική στέγαση.

Το μέγεθος κάθε μονάδας είναι 110 τετραγωνικά μέτρα και αποτελείται από τρία δωμάτια, ενιαίο χώρο καθιστικού και τραπεζαρίας, κουζίνα και μπάνιο.

Το Νοέμβριο, η κράτηση ορισμένων μονάδων κοινωνικής στέγασης άνοιξε για μια εβδομάδα. Ο αριθμός των προσφερόμενων μονάδων ήταν 125.000 σε 14 νέες πόλεις.

Οι πολίτες που επιθυμούν να λάβουν μονάδες πρέπει πρώτα να αγοράσουν έντυπα αίτησης από οποιοδήποτε κοντινό ταχυδρομείο. Στη συνέχεια, πληρώνουν μια προκαταβολή αξίας 125.000 λιρών. Οι μονάδες θα παραδοθούν εντός 36 μηνών, ενώ έχουν ήδη ολοκληρωθεί.

Ο υπουργός στέγασης δήλωσε ότι το κράτος επιδοτεί κάθε μονάδα με ποσό που κυμαίνεται μεταξύ 210.000 και 280.000 λιρών για πολίτες χαμηλού εισοδήματος και 190.000 - 250.000 λιρών για εκείνους με μεσαίο εισόδημα. Μεταξύ άλλων, το επιδοτούμενο ποσό συνίσταται στο κόστος εισαγωγής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και στην τιμή της γης.

Ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ Ελ Σίσι διέταξε παράλληλα τη δημιουργία 500 οικιστικών μονάδων σε μεγάλες πόλεις και πρωτεύουσες των κυβερνείων, στο πλαίσιο του εθνικού έργου που ονομάστηκε ¨Κατοικία για όλους τους Αιγύπτιους¨.

Μέχρι στιγμής, όπως δήλωσε ο υπουργός Στέγασης Assem Al-Gazzar, έχουν δημιουργηθεί 414.000 οικιστικές μονάδες για νέους με χαμηλό εισόδημα με συνολικό κόστος 51 δισεκατομμύρια λίρες (3,15 δισεκατομμύρια δολάρια).

Επίσης, στο έργο στέγασης μεσαίου εισοδήματος ¨Dar Misr¨, 41.424 μονάδες έχουν δημιουργηθεί Με 13 δισεκατομμύρια λίρες (803,4 εκατομμύρια δολάρια) και 15.480 δημιουργούνται με κόστος 4,6 δισεκατομμυρίων λίρες (284,3 εκατομμύρια δολάρια). Στο έργο ¨Sakan Misr¨ και για κατοικίες μεσαίου εισοδήματος, έχουν δημιουργηθεί 2.232 μονάδες και 67.696 κατασκευάζονται, με συνολικό κόστος 20,97 δισεκατομμύρια λίρες (1,3 δισεκατομμύρια δολάρια).

Όσον αφορά το έργο πολυτελών κατοικιών ¨Janna¨, έχουν δημιουργηθεί 4.032 οικιστικά έργα και 36.248 άλλα κατασκευάζονται, με κόστος 1,6 δισεκατομμύρια λίρες (98,9 εκατομμύρια δολάρια) και 14,5 δισεκατομμύρια λίρες (896 εκατομμύρια δολάρια) αντίστοιχα.

 

Τέλος, έχουν παρασχεθεί 328.000 οικόπεδα σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις κοινωνίας μεταξύ του 2014 και του 2020.

Ας σημειωθεί πως το Υπουργείο Στέγασης ήταν πρόθυμο να δημιουργήσει συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα. Έτσι, το κράτος έχει συνάψει συμβάσεις με ιδιωτικές εταιρείες σε 17 έργα που ιδρύθηκαν σε πάνω από 19.250 φεντάνια (19.978 στρέμματα), με κόστος 500 δισεκατομμύρια λίρες (30,9 δισεκατομμύρια δολάρια) στις νέες πόλεις New Cairo, 6th of October, Sheikh Zayed, Extension of Sheikh Zayed και Hadayek October.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ