ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΜΠΕΛΕΦΑΝΤΗ-ΣΟΦΙΑΝΟΥ 

ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΙΣΣΑ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ

Η Αικατερίνη Μπελεφάντη γεννήθηκε στο Κάιρο την 1/7/1943 και φοίτησε στην Αχιλλοπούλειο Σχολή. Ο πατέρας της Παντελής Μπελεφάντης σε ηλικία 16 ετών άφησε τη Σμύρνη το 1922 και μαζί με τη μητέρα του Κλειώ και τα 6 αδέλφια του πήγανε αρχικά στη Θεσσαλονίκη, πριν εγκατασταθούν μόνιμα στην Αίγυπτο. Εκεί, άνοιξε ένα μαγαζί με ηλεκτρολογικά στην οδό Οράμπι 12, απέναντι από το Σύλλογο Αποφοίτων Αμπετείου Σχολής και δίπλα στο φημισμένο παγωτατζίδικο ¨Σαριάν¨. Παράλληλα, ο πατέρας της ασχολούταν με το κούρδισμα και την πώληση πιάνων.

          Η οικογένεια έμενε αρχικά στο Μπάμπελούκ και κατόπιν στο κέντρο της πόλης, στην οδό Γκαλάλ Μπάσα, δίπλα στο ελληνικό ξενοδοχείο Καψής, ως το 1963 που επαναπατρίστηκαν. Στην Αθήνα διέμεναν στο Παγκράτι, όπου ο πατέρας της άνοιξε και πάλι μαγαζί με ηλεκτρολογικά προϊόντα στην οδό Ζηνοδότου 2.

          Στην Αθήνα η Αικατερίνη εργάστηκε στην BMW ως το 1973 και εν τω μεταξύ το 1969 παντρεύεται τον Παντελή Σοφιανό. Κατόπιν μετοίκησαν στο Βουκουρέστι, όπου έλαβε την αντιπροσωπεία για τη Ρουμανία της μεγάλης αμερικανικής εταιρίας Baxter, καταφέρνοντας να ξεκινήσουν τις δραστηριότητες τους τόσο στο τεχνητό νεφρό, όσο και στα καρδιοχειρουργικά αναλώσιμα που παρήγαγε η εισηγμένη στο αμερικανικό χρηματιστήριο εταιρία.

Κάπως έτσι ξεκίνησε τις δραστηριότητες της στη Ρουμανία η εταιρία της Sof Medica στις αρχές του 1990. Το 2004 το Ρουμανικό Υπουργείο Υγείας ιδιωτικοποίησε όλα τα κέντρα αιμοκάθαρσης και λαμβάνοντας μέρος στο διαγωνισμό αυτόν, σήμερα ο όμιλος Sof Medica και ειδικότερα η Εταιρία Υπηρεσιών IHS διαθέτει 14 κέντρα αιμοκάθαρσης σε όλη τη Ρουμανία – η 2^η σχετική εταιρία στη χώρα και η 5^η στην Ευρώπη – εξυπηρετώντας πάνω από 1.500 ασθενείς, ενώ δραστηριοποιείται επίσης σε Ελλάδα, Κύπρο, Βουλγαρία και αραβικές χώρες. Μάλιστα, η επιχείρηση έχει εξειδικευτεί στα μηχανήματα ρομποτικής χειρουργικής, τροφοδοτώντας ελληνικά νοσοκομεία όπως το Λαϊκό και το Ιατρικό Κέντρο.

Η ¨Μεγάλη Ευεργέτιδα¨ Αικατερίνη Μπελεφάντη-Σοφιανού – όπως την έχει ανακηρύξει η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου – μεταξύ άλλων συνέβαλε ουσιαστικά στην αποκατάσταση του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης της αιγυπτιακής πρωτεύουσας, συμμετείχε με την αμέριστη υποστήριξή της στην Πρωτοβουλία του Αιγύπτιου Προέδρου Αλ Σίσι ¨Αξιοπρεπή Ζωή¨ με στόχο την ανάπτυξη της περιφέρειας και τη στήριξη των χωριών, ενώ παράλληλα προσέφερε ένα σημαντικό ποσό στο αιγυπτιακό κράτος για την καταπολέμηση της πανδημίας του κορωνοϊού.

Δεν είναι βέβαια μικρή και η συμβολή της στην προβολή και τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας στη Ρουμανία. Προσφέρει ετήσιες υποτροφίες στους 3 καλύτερους φοιτητές στο τμήμα νεοελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Βουκουρεστίου, έχει δωρίσει στη βιβλιοθήκη του ίδιου Πανεπιστημίου εκατοντάδες βιβλία ελληνικού περιεχομένου, χρηματοδοτεί σχετικές εκδόσεις βιβλίων, κ.ά.

Για όλα αυτά έχει ανακηρυχθεί τιμητικό μέλος στην Εθνική Εταιρεία Λογοτεχνών και επίτιμο μέλος στην Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας, έχει τιμηθεί από το Ελληνορουμανικό Επιμελητήριο, κατέχει τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος του Στέμματος της Ρουμανίας, έχει λάβει από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας το Σταυρό της Αρχόντισσας των Εκκλησιών, το Μεγαλόσταυρο του Αγίου Σάββα και το οφίκιο της Πρέσβειρας του Απόδημου Ελληνισμού, το Βραβείο Exceptional Women of Excellence, κ.ά.

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

 

¨ΕΦΥΓΕ¨ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΗΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΣΣΙΔΗΣ

Λίγο μετά τους Ειδούς του Μαρτίου του 2023 έφυγε για το μεγάλο ταξίδι στο επέκεινα ο Γιώργος Ρωσσίδης.

Είχε γεννηθεί στο Κάιρο το 1948, όπου φοίτησε στην Ξενάκειο και την Αμπέτειο Σχολή. Μετά την αποφοίτηση του το 1966, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ και κατόπιν εργάστηκε ως διευθυντής οικονομικών σε αρκετές αεροπορικές εταιρίες όπως η Quantas, η KLM, κ.ά. Παράλληλα, παρακολουθούσε σεμινάρια Διοίκησης Επιχειρήσεων, Ψυχολογίας και Αυτογνωσίας.

          Με τη φωτογραφία ασχολήθηκε από τα 16 του, αλλά μονάχα μετά το 1998 καταπιάστηκε αποκλειστικά μαζί της, πάνω σε θέματα όπως η ελληνική φύση, το θέατρο, ο αθλητισμός, η ιατρική και το γυμνό. Φωτογραφίες του είχαν βραβευτεί σε πολλούς πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς, ενώ άρθρα και φωτογραφίες του είχαν δημοσιευτεί επανειλημμένα σε εφημερίδες, περιοδικά και ημερολόγια όπως ¨Ελευθεροτυπία¨, ¨Καθημερινή¨, ¨Ημερησία¨, ¨Cosmos Travel¨, ¨Penthouse¨, ¨Ημερολόγιο Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου¨, κ.ά. Επίσης, είχε πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές και λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Καναδάς, Ισπανία, Αργεντινή, Αυστραλία, Κίνα, Ν. Αφρική, Φινλανδία, Ρουμανία, Βέλγιο, Γαλλία, Λουξεμβούργο, Γερμανία, κ.ά).

          Το 1998 η Διεθνής Ομοσπονδία Φωτογραφικής Τέχνης (FIAP) του απένειμε τον τίτλο του ARTIST (AFIAP) και το 2003 τον τίτλο του EXCELLENCE (EFIAP), ενώ η Image Sans Frontiere του απένειμε το 2000 τον τίτλο EXPOSANT DISTIGUE (EDISF).

          Από τα λευκώματα του σημειώνουμε τα : ¨Κάρπαθος¨ (2009), ¨Πικάντικες Εμπειρίες¨ (2009), ¨Birds of Greece¨ (2010), ¨Πως πέρασεν η ώρα…πως πέρασαν τα χρόνια¨ (2010), ¨Catalogue of Paintings with my camera¨ (2011), ¨Panoramic 3:1¨ (2011) και ¨Ο εγγονός μου¨ (2011).

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε με επιτυχία και με τη ζωγραφική, παρακολουθώντας μαθήματα εναλλακτικής ζωγραφικής στο Cardiff Private Institute of Contemporary Painting.

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

 

Ο ΣΑΑΣΑ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗ

Με ιδιαίτερη επιτυχία έλαβε χώρα στις 22/3/23 στο φιλόξενο εντευκτήριο του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων η διάλεξη του Νίκου Νικηταρίδη με θέμα ¨Η αιγυπτιώτικη παρουσία στη Νειλοχώρα και η ζωή του Κ. Καβάφη¨ που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Αβερωφείου Σχολής Αλεξανδρείας, ο οποίος και τίμησε τον γνωστό ιστορικό για την προσφορά του στον Αιγυπτιωτισμό.

Όπως κατέγραφε ο Γιώργος Κουταλίδης, ο καταξιωμένος Αιγυπτιώτης μελετητής ¨ταξίδεψε¨ τους παρευρισκομένους στην Αίγυπτο των Ελλήνων ανά τους αιώνες, από τη μυθολογική Θήβα στους Μινωΐτες, από τους Αχαιούς στις αποικίες του Πηλουσίου και της Ραχώτιδας, από τον Μέγα Αλέξανδρο στους Πτολεμαίους και στην Ελληνιστική Αλεξάνδρεια, κι ύστερα στον εξισλαμισμένο Gaafar el Sikely που εξεστράτευσε επικεφαλής των Φατιμίδων και ίδρυσε την Masr el Kahira και τον εξισλαμισμένο αρχηγό των Μαμελούκων. Τους Τοσίτσα, Αβέρωφ, Χωρέμη, Μπενάκη με τις ευεργεσίες τους σε Αίγυπτο και Ελλάδα, τις ελληνικές κοινότητες, τα σχολεία, τις εκκλησίες, την αιγυπτιώτικη οικονομική δραστηριότητα σε γεωργία, βιομηχανία, εμπόριο, υπηρεσίες, κι όλα αυτά μέχρι την έξοδο από τη χώρα. Στο δεύτερο μέρος γνώρισε στους συμμετέχοντες τον Κωνταντίνο Καβάφη, απήγγειλε τα ¨Κεριά¨ και ανέγνωσε το δικό του λογοτεχνικό όραμα το εμπνευσμένο από το εν λόγω ποίημα¨.

 

ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΕΣ !

 

Εκατοντάδες είναι οι σημαντικοί Αιγυπτιώτες – με άγνωστη καταγωγή στους περισσότερους – που έχουν παρελάσει από τα βιβλία μας ¨Αιγυπτιώτικες Προσωπικότητες του Χθες¨ και ¨100 Αιγυπτιώτικες Προσωπογραφίες¨, εκατοντάδες τυχαία επιλεγμένοι ανάμεσα στους χιλιάδες που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, όπως τυχαία είναι και η επιλογή των παρακάτω λιγοστών, που ελπίζουμε να κάνουν κυρίως τους μη συμπατριώτες μας να αναφωνήσουν : ¨Μα κι αυτός είναι Αιγυπτιώτης ;¨.

 

Ο Τάκης Αράπογλου μη εκτελεστικός Πρόεδρος των Διοικητικών Συμβουλίων της Titan Cement International, της Tsakos Energy Navigation και της Τράπεζας Κύπρου, ο Απόστολος Βακάκης ιδιοκτήτης της αλυσίδας Jumbo, ο Γιάννης Κωστόπουλος Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε., ο Γιάννης Λούλης επικοινωνιολόγος, ο Χρήστος Ζερεφός νομπελίστας περιβαντολλόγος, ο Νίκος Νανόπουλος Πρόεδρος της Diorama Investment Sigar και της EFG Investment & Wealth Solutions Holding, ο Αντώνης Παπαδημητρίου πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Κοινοφελούς Ιδρύματος ¨Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης¨, ο Αριστείδης Πατρινός γενετιστής, ο Alex Proyas κινηματογραφικός σκηνοθέτης, ο Στέλιος Αγιοστρατίτης αρχιτέκτονας, ο Ovidio Assonitis παραγωγός ταινιών, ο Στέφανος Βαβαλίδης Εκτελεστικός Διευθυντής της European Bank Reconstrn & Development, η Ιωάννα Βερνίκου Διευθύντρια βιοεπιστημών στη NASA, ο Γιώργος Κρεμλής Διευθυντής ε.τ. της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εντεταλμένος για θέματα κυκλικής οικονομίας και νησιωτικότητας, ο Γιάννης Νικολάκης πολυνίκης προπονητής του βόλλεϋ, ο Δούκας Παλαιολόγου συνιδρυτής και πρόεδρος των εταιριών Bonum Terrae, Guardian Telematics, Buy the Mile, Altius, Citius Insurance Brokers και Sigfox Hellas, ο Γιώργος Παπαλιός πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, ο Γιώργος Τσαγκαράκης ιδιοκτήτης της ομώνυμης γκαλερί-αντικερί, ο Μάνος Τσατσάκης πρώην ιδιοκτήτης της Manos Travel Systems, ο Δημήτρης Κουτσολιούτσος πρώην ιδιοκτήτης της Folli Follie, Αδελφοί Ανθόπουλοι ιδιοκτήτες του Pyramis Travel, ο Σταύρος Δαλιάκας εμπορικός διευθυντής της Ellinair, κ.ά.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

ΤΟ ΚΑΪΡΟ ΤΗΣ ΤΖΩΡΖΙΑ

Το Κάιρο είναι μια πόλη στην κομητεία Grady της Τζώρτζια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από την απογραφή του 2010, η πόλη είχε πληθυσμό 9.607 κατοίκους. Η πόλη, που αποτελεί έδρα της κομητείας Γκρέιντι, ιδρύθηκε το 1835. Ενσωματώθηκε ως κωμόπολη το 1870 και ως πόλη το 1906. Το 1905, το Κάιρο ορίστηκε ως έδρα της νεοσύστατης κομητείας Γκρέιντι. Η πόλη πήρε το όνομά της από το Κάιρο, την πρωτεύουσα της Αιγύπτου.

Αν και το Κάιρο έχει το παρατσούκλι ¨Πόλη Σιρόπι¨, δεν έχει καμία σχέση με το σιρόπι καλαμποκιού Karo, το οποίο προφέρεται όπως το όνομα της πόλης. Αντίθετα, το Κάιρο κέρδισε το παρατσούκλι του παράγοντας σιρόπι ζαχαροκάλαμου από τις αρχές του 1900 έως τα τέλη του 1990. Από τις πολλές εταιρείες που παρήγαγαν σιρόπι ζαχαροκάλαμου, η Roddenbery΄s ήταν η πιο γνωστή. Η Roddenbery΄s έγινε αργότερα περισσότερο γνωστή για τα τουρσιά της και τη μεγαλύτερη υπαίθρια αυλή άλμης στον κόσμο. Ωστόσο, η εταιρεία πουλήθηκε στην Dean Foods το 1993 και το τοπικό εργοστάσιο έκλεισε. Αντικατοπτρίζοντας την κληρονομιά του ¨σιροπιού¨, η ποδοσφαιρική ομάδα του Γυμνασίου του Καΐρου έχει το παρατσούκλι Syrupmakers, και η μασκότ του σχολείου είναι ο γεωργικός αγρότης-σιροπασκευαστής ζαχαροκάλαμου στο Cornhusker and Boilermaker. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, αυτό ξεκίνησε κατά τη διάρκεια ενός βροχερού αγώνα ποδοσφαίρου, όταν οι παίκτες φορούσαν δώρο πόντσο με τυπωμένο το ¨Roddenbery Syrup¨. Η πιο ευρέως αποδεκτή παράδοση και αυτή με τα πιο υποστηρικτικά στοιχεία ισχυρίζεται ότι ένας ρεπόρτερ της εφημερίδας αναφέρθηκε στις Τίγρεις του Καΐρου σε έντυπη μορφή ως ¨οι σιροπιαστές από το Κάιρο¨. Ούτως ή άλλως, η τοπική βιομηχανική βάση συνεχίζει να αναπτύσσεται με εταιρείες παραγωγής, υπηρεσιών και υγειονομικής περίθαλψης που εδραιώνουν μια ισχυρή οικονομία.

Στο Κάιρο βρίσκεται και το The Zebulon, το παλαιότερο θέατρο στη Τζώρτζια, το οποίο είναι ένας κινηματογράφος ενιαίας οθόνης που εξακολουθεί να λειτουργεί έως σήμερα.

Η περιοχή επίσης φιλοξενεί πολλά τοπικά φεστιβάλ, όπως το Calvary΄s Mule Day, το Whigham΄s Rattlesnake Roundup,  το Ράλι Αυτοκινήτων με Αντίκες του Καΐρου και πολλά άλλα ανταγωνιστικά ψυχαγωγικά προγράμματα. Το Antique Car Rally περιλαμβάνει μια μεγάλη γκάμα αυτοκινήτων και διαθέτει πολλές δραστηριότητες όπως τρέξιμο, πόκερ, παρέλαση, ακόμη και χορό στο δρόμο. Γίνεται συνήθως το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Μαΐου και αποτελεί μια ετήσια εκδήλωση που προσελκύει πολλούς ανθρώπους στη νοτιοδυτική γωνιά της Τζώρτζια.

Τέλος, το Κάιρο είναι παγκοσμίως γνωστό ως η αυτοαποκαλούμενη ¨Πρωτεύουσα του Μοτοκρός του Κόσμου¨. Αυτό προέρχεται από το ότι είναι η έδρα των παγκοσμίου φήμης εγκαταστάσεων εκπαίδευσης μοτοκρός MTF, GPF και μοτοκρός επόμενου επιπέδου. Το Κάιρο φιλοξενεί επίσης τη διάσημη ¨Goat Farm¨ που προηγουμένως ανήκε στον Ricky Carmichael και τώρα ανήκει στην Monster Energy Star Racing Yamaha.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟ ΦΡΑΠΕ

ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΝ ΤΟΝ ΕΣΠΡΕΣΣΟ

 

Το αλεξανδρινό καφεπωλείο Brazilian – αρχικά του Ευ. Σαραβάνου και κατόπιν του Δ. Καλογλόπουλου – δέσποζε ήδη από τον 19^ο αιώνα στην καθημερινή κοινωνική ζωή της πόλης των Πτολεμαίων, ενώ αργότερα στο αθηναϊκό αδελφάκι του σέρβιραν σε ορθίους για πρώτη φορά στην Ελλάδα εσπρέσσο – ενός μυστικού μείγματος –  καφέ φίλτρου και κρουασάν.

Ως προς τον εσπρέσσο έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής :

Ήδη από το 1934 εμφανίζεται στο αλεξανδρινό λεύκωμα ¨Πλαζ¨ σχετική διαφήμιση για expresso, λέξη που αποτελεί μια αγγλοσαξονική ορθογραφική παραλλαγή του ιταλικού espresso, που σημειωτέων εμφανίζεται τυπωμένη στη New York Times μόλις στα 1955. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για τον ίδιο τύπο καφέ που παρασκευάζεται με την ώθηση του νερού υπό πίεση μέσα στους κόκκους.

Ως προς τον φραπέ τώρα, που εμφανίζεται στην ίδια αλεξανδρινή διαφήμιση του 1934, αποτελεί τον παγωμένο στιγμιαίο καφέ που παρασκευάζεται με χτύπημα σε σέικερ, εξού και η γαλλική λέξη frappe. Μέχρι τώρα γραφόταν πως αυτός ανακαλύφθηκε τυχαία κατά τη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης το 1957 από τον Δημήτριο Βακόνδιο. Βάσει της ανωτέρω διαφήμισης όμως, φαίνεται πως η αλήθεια είναι διαφορετική…

Και η αλήθεια είναι πως οι Αιγυπτιώτες ήδη από το 1934 γεύονταν στις βόλτες τους στην αλεξανδρινή ριβιέρα τόσο εσπρεσσάκι, όσο και φραπεδάκι, από τα καλύτερα χαρμάνια καφέ του κόσμου.

Κι αν ο εσπρέσσο είναι ανακάλυψη των Ιταλών, ο φραπέ είναι σίγουρα ανακάλυψη των Ελλήνων Αιγυπτιωτών που προσέφεραν ακόμη μία ευχάριστη νότα στην αλεξανδρινή και αθηναϊκή καθημερινότητα του μεσοπολέμου !

 

Πηγές : ¨Η Πλαζ¨, Αλεξάνδρεια 1934, σ. 174 – espressocanada.com – mixanitouxronou.gr

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ