ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΔΑΚΗ ΜΑΣ…

Στη σπάνια φώτο ο Δάκης με τον αείμνηστο μαέστρο 

Μάνο Θεοδούλου στο ¨L΄ Aiglon¨ το 1961

          Ο Βρασίδας Χαραλαμπίδης, γνωστός ως Δάκης,  γεννήθηκε το 1943 και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια. Πήγε γυμνάσιο στο Scotch School και κατόπιν στο Saint George, ενώ έκανε και κάποια μαθήματα φωνητικής μουσικής με την Αιγυπτιώτισσα υψίφωνο Καλλιόπη Αντίππα.

          Ξεκίνησε, ερασιτεχνικά στην Αίγυπτο και συγκεκριμένα στο ¨Aiglon¨, τραγουδώντας γαλλικά και ιταλικά τραγούδια. Η πρώτη επαγγελματική δουλειά του ήταν στο ¨Ακρόπολις¨ του Καΐρου. Πηγαίνοντας για διακοπές στην Ελλάδα και λέγοντας για χάρη ενός φίλου σ΄ ένα μαγαζί ένα γαλλικό τραγούδι, τον ακούει ο ιδιοκτήτης του κέντρου ¨Αργώ¨ και τον προσλαμβάνει. Ακολούθησαν εμφανίσεις στα κρουαζιερόπλοια ¨Ελληνίς¨ και ¨Αυστραλίς¨, για να σημειώσει κατόπιν ιδιαίτερη επιτυχία στην ¨Αθηναία¨, στα ¨Αστέρια¨ της Γλυφάδας και στο ¨Galaxy Bar¨ του Χίλτον.

          Έτσι κάπως κύλησε η καριέρα του Δάκη, με εμφανίσεις σε κέντρα, συναυλίες, διεθνή φεστιβάλ, τηλεόραση και ραδιόφωνο, γνωρίζοντας πολλές επιτυχίες, με τραγούδια σαν το ¨Τόσα καλοκαίρια¨, ¨Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά¨, ¨Τσάι με λεμόνι¨, ¨Μια σου λέξη¨, ¨Mamy blue¨, ¨Tu veux tu veux pas¨, κ.ά. Μάλιστα, είχε λάβει μεταξύ άλλων μέρος και στη 2^η Ολυμπιάδα Τραγουδιού του 1969 με το τραγούδι του Κ. Ξενάκη ¨Έρωτα μου παντοτινέ¨, καθώς και στην ταινία ¨Ορατότης μηδέν¨ του Ν. Φώσκολου με δύο συνθέσεις του Μίμη Πλέσσα.

          Ο Δάκης, ηχογράφησε το 1968 τον πρώτο του δίσκο στα ελληνικά, είχε πάνω από 35 δίσκους στο ενεργητικό του, ενώ είχε συνεργαστεί με μεγάλους συνθέτες όπως οι Πλέσσας, Σπανός, Κατσαρός, Χατζής και τραγουδιστές σαν τη Μαρινέλλα, την Αλεξίου, τον Πάριο, τη Βίσση, κ.ά.

          Συμμετείχε σε συναυλίες των Rolling Stones, Aznavour, Dalida, Dassin και Ντέμη Ρούσσου, με τον οποίο ήταν ξαδέλφια.

          Ταξίδεψε στα αιγυπτιώτικα ουράνια πεδία στις 29/5/2022…

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΙΓΥΠΤΟ

 

Στη σπάνια φώτο δεξιά ο Κυβερνήτης Αλεξανδρείας Χουσεΐν Σάμπρο Πασάς και δεξιά 

ο Αιγύπτιος Πρέσβης στην Αθήνα Σίρρυ Ομάρ Βέης στην αίθουσα δεξιώσεων 

της Αιγυπτιακής Πρεσβείας στην ελληνική πρωτεύουσα

Εκτός από τις μακροχρόνιες διπλωματικές σχέσεις Ελλάδος – Αιγύπτου και τις ένθεν και ένθεν επισκέψεις πολιτικών σε υψηλότατο και υψηλό επίπεδο, μακροχρόνιες είναι και οι επισκέψεις λοιπών αξιωματούχων σε επίπεδο περιφερειών και δήμων, με δημάρχους και κυβερνήτες να επισκέπτονται τις δύο χώρες αντίστοιχα.

Έτσι, ως παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε την αδελφοποίηση Αλεξάνδρειας – Θεσσαλονίκης που έλαβε χώρα στις 12/7/1993 επί δημαρχίας Κωνσταντίνου Κοσμόπουλου, την επίσκεψη του Δημάρχου Πτολεμαΐδας Γρηγόρη Τσιούμαρη στον Κυβερνήτη Αλεξανδρείας Στρατηγό Αντέλ Αλί Λαμπίμπ το 2008, την επίσκεψη του Δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη στον Κυβερνήτη Αλεξανδρείας Γκελ Αντέλ Λαμπίμπ το 2010 όταν και πραγματοποιήθηκε η τελετή μετονομασίας σε οδό ¨Κ. Καβάφη¨ του δρόμου όπου έζησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής και την επίσκεψη του Κυβερνήτη Αλεξανδρείας Χάνυ ελ Μεσσίρυ στον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη το 2015.

Μια από τις παλαιότερες επισκέψεις Κυβερνήτη Αλεξανδρείας στην Ελλάδα που έχουμε υπόψη μας είναι αυτή του Χουσεΐν Σάμπρι Πασά το Μάρτιο του 1938 επί δημαρχίας Κωνσταντίνου Κοτζιά, όταν και έγινε δεκτός από το Βασιλέα Γεώργιο, ο οποίος του απένειμε τη Μεγάλη Ταινία του Φοίνικος.

Τέλος, ας μη ξεχνάμε πως διετέλεσαν Δήμαρχοι οι Αιγυπτιώτες Εμμανουήλ Μπενάκης Αθηναίων, Φραγκούλης Κορτέσης Ίου και Ιωάννης Καρτάλης Παγασών.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΕΚ ΚΑΦΡ-ΕΛ-ΖΑΓΙΑΤ

 

Το Καφρ ελ Ζαγιάτ, σημαντικό εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο, επέσυρε από νωρίς την προσοχή των ομογενών, η εγκατάσταση των οποίων εκεί θα πρέπει να τοποθετηθεί κατά την πρώτη δεκαετία του δευτέρου μισού του 19^ου αι. Στους Έλληνες δε επιχειρηματίες οφείλεται η εγκατάσταση των πρώτων ατμοκίνητων βαμβακομηχανών στο ¨χωριό¨, όπως το αποκαλούν ακόμη και σήμερα παλαιοί Αιγυπτιώτες κάτοικοι του.

Αξίζει λοιπόν να δούμε πως το περιέγραφε ο Κλεόβουλος Κ.  Αρτεμίδης στα 1918 μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας ¨Ταχυδρόμος-Ομόνοια¨ (18-31/1/1918) σε σχετική ανταπόκριση του από τη Μανσούρα στις 14/27 του Γενάρη της ίδιας χρονιάς :

 

          ¨Ηυτύχησα να διαμείνω εν Καφρ ελ Ζαγιάτ επί τινάς ημέρας. Το Καφρ ελ Ζαγιάτ είνε κώμη της Αιγυπτιακής γης λίαν ονομαστή και μεγάλη. Λογιζομένη ως τόπος εξοχικός ως εκ του αρκετά υγιεινού κλίματς της καλής τοποθεσίας επί της όχθης του Νείλου και των κήπων ου κέκτηται.

          Αριθμεί υπέρ τας 110 Ελληνικάς οικογενείας ανθηροτάτας οικονομικώς και λίαν ευγενείς και αναπτυγμένας εκ διαφόρων μερών της Ελλάδος και δη εκ της νήσου Ρόδου προερχομένας, διατηρούσας ευπρόσωπον Ελληνικήν Σχολήν παρά τον ευρύν και μεγαλοπρπεπή ναόν αυτών ου επαξιώς προϊσταται ο ενάρετος και λόγιος του Χριστού ιερεύς αιδεσιμώτατος κ. Χριστόφορος Νικολαϊδης.

          Ο το πρώτον επισκεπτόμενος την μεγάλην ταύτην κώμην έλλην περιηγητής κατέχεται υπό μιας ανακουφίσεως και αγαλλιάσεως άμα απαντών εν αυτή κέντρα καθαρώς ελληνικά εν ει(?) ευχαριστούνε και τέρπ(?) τα διέλθη ώρας δύναται και μάλιστα λίαν ευπρόσωπον Ελληνικόν Σύλλογον υπό το όνομα ¨Ερμής¨ πάμπολλα αριθμούν τα μέλη εν τω οποίω συχνά δίδονται διάφοροι δραματικαί παραστάσεις, χοροεσπερίδες και ημερίδες ωφελιμώταται δε διαλέξεις γίνονται εκ μέρους επιστημόνων και άλλων λογίων ανδρών ω πλείστων ευμοιρεί η εν λόγω ελληνική παροικία.

          Εν τω Ελληνικώ τούτω Συλλόγω φροντίδι και επιμελεία του Διοικητ. αυτού Συμβουλίου λειτουργεί ? και απροσκόπτως Μουσική Οργανική Σχολή υπό την διέυθυνση πεπειραμένου και φιλόπουνου Ελλήνος μουσικοδιδασκάλου, του κ. Αυγερινού Κωσταλίου, επωφελώς άλλοτε δράσαντος εν τη Ελληνική Κοινότητι Μανσούρας. Η Μουσική αύτη Σχολή σήμερον παρουσιάζει ευπρόσωπον μανδολινάταν και Φιλαρμονική ορχήστραν, αριθμούσας αμφοτέρας υπέρ τα 50 μέλη, πείραν δε της ικανότητος και δεξιότητος αυτού περί την εκτέλεσιν διαφόρων μουσικών συνθέσεων έλαβον ο ίδιος, παραστάς εις τε τας ιδιαιτέρας διδασκαλίας, τη ευγενεί προσκλήσει του κ. Αυγερινού εν τη μαντολινάτα και κατά την εορτήν του δένδρου των Χριστουγέννων, καθ΄ ην η Φιλαρμονική επαιάνισεν εκλεκτά τεμάχια ων τινά ήσαν και συνθέσεις του εν λόγω μουσικοδιδασκάλου.

          Βαθύτατα συγκινήθην ιδών μεταξύ των μαθητών της Μουσικής Σχολής και τελείους άνδρας καταγινομένους επιμελώς και προθύμως εις την εκμάθησιν της μάγου του Ορφέως τέχνης, τουθ΄ όπερ μετεφέρι με εις νου ? ? χρόνους της παλιάς και ? αρχαιότητος καθ΄ ους οι ημέτεροι πρόγονοι και πέραν του 80 έτους εμάνθανεν μουσικήν δια την προς αρετήν μάλιστα ωφέλειαν  προς τη αισθητική τέρψει ?

Αριστείδης ο Κοιντολιανός φθέ?

          Λίαν ο΄ ευχάριστον είνε ότι ο έλλην μουσικοδιδάσκαλος τους μαθητάς του ασκεί εις τα πολλά και εις τρόπους και ρυθμούς ελληνικούς διαγείρων ούτος εν τη ψυχή αυτών την αγάπην και προς την ελληνικήν μουσικήν.

          Εύχομαι ο αρρενωπός ούτος του Καφρ ελ Ζαγιάτ 50μελής μουσικός όμιλος ? πληρούται υψηλού φρονήματος ? εν τη αγάπη προς την Μουσικήν και αυξάνηται εις Μέλη. Μη λησμονώμεν ότι η ψυχή ημών δια της Μουσικής ρυθμίζεται, κτλ, κτλ.

          Εν Καφρα ελ Ζαγιάτ λειτουργεί ωσαύτως και Φιλόπτωχος Σύλλογος Ελληνίδων Κυριών υπό την προεδρείαν της φιλευσπλάχνου και φιλοκάλου κ. Ψύχα ήτις μετ΄ άλλων ευγενών και φιλανθρώπων Κυριών της αυτόθι Ελληνικής Κοινότητος δραστηρίως εργάζεται προς τέλεσιν έργων ευποιίας και φιλανθρωπίας ανακουφίζουσα δυστυχείς και πενομένας υπάρξεις¨.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΣΤΗ ΧΑΛΚΗ

 

          Οι αιγυπτιώτικες συλλογικές θύμησες είναι τόσο σημαντικές όσο και οι προσωπικές. Μικρές ή μεγάλες, σημαντικές ή ασήμαντες, μοναδικές ή καθημερινές πρέπει να σωθούν και να καταγραφούν, ώστε ως σύνολο κάποτε να αποτελέσου
ν την ¨Γενική Ιστορία των Ελλήνων της Αιγύπτου¨ !

 

          Από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Ηλιάδη ¨Η Χάλκη της Δωδεκανήσου¨ (σ.σ. 311-313, Αθήνα 1950), παίρνουμε τα εξής στοιχεία :

          Το μοναστήρι του Αγίου Ελευθερίου είναι κτισμένο στη θέση Καμάρα της Χάλκης. Ο εργολάβος που ανέλαβε να το ανεγείρει ήταν ο Ιωάννης Φαναράκης με δαπάνη των Χαλκητών της Αιγύπτου πρωτοστατούντος του Πέτρου Κωνσταντινίδη το 1923. Στο Μοναστήρι δόθηκε το όνομα  Άγιος Ελευθέριος, για να ελευθερώσει τα Δωδεκάνησα και κατά συνέπεια την Χάλκη από τον Ιταλικό ζυγό. Πράγμα που τελικά πραγματοποιήθηκε. Ο Πέτρος Κ. Κωνσταντινίδης μάλιστα έγραψε και το σχετικό Δοξαστικό Τροπάριο που ακολουθεί :

 

Εν Πορτ-Τεουφίκ τη 29-7-1946

 

Ήχος Πλάγ. δ.

 

¨Εν τη πόλει του Σουέζ εθαυματούργησες Ιερώτατε και κατά προσταγήν Σου εν τη Νήσω Χάλκη μετά κόπων και μόχθων τον Ναόν Σου ίδρυσαν. Τους πιστεύοντάς Σε καλώς διαφύλαττε ως και τους Δωδεκανησίους εκ των τυραννικών χειρών απελευθέρωσες, Ιερομάρτυς Ελευθέριε¨

 

                                                                                Ν. ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ