Κυριακή 10 Μαΐου 2020



ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΙΚΕΣ ΘΥΜΗΣΕΣ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ



Βαγγέλης Κολέτσος και Νίκος Αρμαδώρος. Πέθαναν το 2002. Θεατράνθρωποι και λογοτέχνες και οι δύο. Αλεξανδρινός ο πρώτος, Καϊρινός ο δεύτερος. Τείνουν να ξεχαστούν από την αιγυπτιώτικη μνήμη. Τα βιβλία τους εξαντλημένα πια και δυσεύρετα. Πως θα τους μάθουν οι νεότερες γενιές.
Γι΄ αυτό γράφω συνεχώς να διαβάζετε τα βιβλία μου. Είτε για τις Αιγυπτιώτικες Προσωπικότητες, είτε για τους Αιγυπτιώτες και τον Κινηματογράφο, είτε για την Κοινωνική Ζωή των Ελλήνων στην Αίγυπτο. Αν δεν αγοράσετε, διαβάσετε, διαφημίσετε, προωθήσετε τέτοια βιβλία, πως θέλετε να διατηρηθεί η Αιγυπτιώτικη Μνήμη ; Με μερικές αναφορές στα social media και κάποιες σκόρπιες κουβέντες αναμεταξύ σας, όταν προσπαθείτε να θυμηθείτε κάποια ονόματα του παρελθόντος ;
Βαγγέλης Κολέτσος και Νίκος Αρμαδώρος… Και νάτανε μονάχα αυτοί… Είναι κι ο Ιορδανίδης, ο Πατέρας, ο Καρυδάκης, ο Μάγης, ο Χατζηφώτης, ο Σουλογιάννης, ο Ιορδάνου, η Νικολαΐδου, ο Αλιθέρσης, ο Γιαλουράκης, ο Γρατσέας, η Μάρβα, η Ρουσιά, ο Ρωμάνος, η Σεβαστοπούλου και τόσοι άλλοι, για να πιάσουμε μονάχα τα Γράμματα.
Κι αν δεν με στηρίζετε, εγώ θα συνεχίσω να γράφω. Είναι χρέος και καθήκον μου να διαφυλάξω την Αιγυπτιώτικη Μνήμη που δεν περιορίζεται στα σχολεία μας, αν και έγραψα και γι΄ αυτά, όπως και για τα σωματεία, τις κοινότητες και τις εκκλησίες μας.
Αναλογιστείτε λοιπόν το δικό σας χρέος απέναντι στην Αιγυπτιώτικη Ιστορία που δεν περιορίζεται στα 20 ευρώ που στοιχίζει ένα βιβλίο, αλλά κυρίως στη διάδοση των βιβλίων αυτών που σχετίζονται με τη διάσωση του αιγυπτιώτικου ιστορικού πλούτου. Γιατί πράγματι όσα θαυμαστά δημιούργησαν σε 1,5 αιώνα οι πρόγονοι μας συνιστούν έναν μοναδικό πλούτο που ξεχωρίζει τον Αιγυπτιώτη Έλληνα στα πλαίσια του Απόδημου Ελληνισμού.
Οι αγαπημένοι μου φίλοι Βαγγέλης και Νίκος χάθηκαν πριν δύο δεκαετίες. Η μνήμη τους όμως είναι χαραγμένη στην ψυχή μου και όσο από το γραφείο μου ¨αγναντεύω¨ τις φωτογραφίες τους στη βιβλιοθήκη μου, θα συνεχίσω να γράφω γι΄ αυτούς και να σας τους θυμίζω. Κι όταν φύγω κι εγώ για να τους συναντήσω, θα μείνουν τα βιβλία μου. Κι ελπίζω τότε να βρεθούν απόγονοι των Αιγυπτιωτών που θα θελήσουν να μάθουν για το αιγυπτιώτικο παρελθόν και θα προστρέξουν σ΄ αυτά.
Ευσεβείς πόθοι ; Μπορεί. Αλλά είναι τούτη η ελπίδα που καθοδηγεί την πέννα στα χνάρια της μοναδικής Αιγυπτιώτικης Ιστορίας…

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου