ΣΟΥΕΖ : ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΚΛΥΣΜΑ

 

Η αρχαία πόλη ¨Κλύσμα¨ ήταν ένα λιμενικό και στρατιωτικό κέντρο που ιδρύθηκε στην Αίγυπτο, στη θέση του σημερινού Σουέζ, στο βόρειο άκρο του ομώνυμου Κόλπου.

Η αρχαία ελληνική λέξη ¨κλύσμα¨ προέρχεται από το ρήμα ¨κλύζω¨ που σημαίνει ξεπλένω, πλημμυρίζω, κατά μία ερμηνεία ¨κύμα που σκάει¨, ενώ στο λεξικό Liddell & Scott αναφέρεται ως ¨ακτή που καταβρέχεται από τα κύματα¨, κάτι που πιθανώς συνδέεται με τη θέση της πόλης.

Το Κλύσμα φαίνεται να ιδρύθηκε ή να αναδομήθηκε επί της εποχής του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117 μ.Χ.) και ο λόγος για την ίδρυση-ενίσχυση του ήταν η στρατηγική του θέση ως σταυροδρόμι που συνέδεε τη χερσόνησο του Σινά, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο, καθώς και η ύπαρξη ενός καναλιού, του ¨Amnis Traianus¨, που ένωνε το Νείλο με την Ερυθρά Θάλασσα και η έξοδός του ήταν κοντά στην πόλη. 

Ουσιαστικά, λειτούργησε ως λιμάνι, φρούριο και εμπορικός σταθμός κατά την περίοδο της ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αφού μέσω αυτής διερχόταν το εμπόριο υφασμάτων, σιτηρών, κ.ά. Μάλιστα, όταν η πόλη του Coptos (σημερινό Qift) καταστράφηκε ή αποδυναμώθηκε, το Κλύσμα απέκτησε ως λιμάνι μεγαλύτερη σημασία.

Κατά την περίοδο της ύστερης Ρωμαϊκής - Βυζαντινής εποχής (4^ος -5^ος αιώνας) η πόλη φαίνεται να είχε σημαντικές ναυτικές και στρατιωτικές λειτουργίες, για παράδειγμα για τον πόλεμο της Αιθιοπίας ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ζήτησε από την πόλη πλοία. Επίσης, η πόλη θεωρείται πιθανό σημείο διείσδυσης της πανούκλας στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία περίπου το 541 μ.Χ. 

Κατά τη Χριστιανική Περίοδο στην Αίγυπτο, το Κλύσμα ήταν έδρα επισκόπου, όπως οι Ιάκωβος, Τίτος, Ποιμήν, κ.ά., ενώ στο βουνό Κουλζούμ κοντά του ασκήτεψαν πολλοί ερημίτες μοναχοί σαν τον Σισώη τον Μέγα και τον Ιωάννη του Ντουάρφ.

Μετά την Άραβικη κατάκτηση της Αιγύπτου (7^ος αι.), η πόλη παρήκμασε, αφού αναπτύχθηκαν περισσότερο λιμάνια όπως η Βερενίκη η Τρωγλοδυτική, ο Μυός Όρμος και η Αρσινόη. Εκείνη την περίοδο άρχισε να χρησιμοποιείται για την πόλη η ονομασία ¨Κουλζούμ¨ ως μεταγραφή της αρχαιοελληνικής λέξης ¨Κλύσμα¨.

Το όνομα ¨Σουέζ ¨ φαίνεται πως ήρθε αργότερα ως τοπική αραβική μορφή και συγκεκριμένα από το αραβικό ¨as Suways¨ που περικλείει τη ρίζα ¨suan¨ που σημαίνει ¨αρχή-αρχικός¨ ή ¨αρχή πορείας¨, υπονοώντας το αρχικό σημείο της πορείας προς την Ερυθρά Θάλασσα. Το τοπωνύμιο al-Suways – πιθανώς μιας συνοικίας της πόλης – άρχισε να γίνεται εμφανές γύρω στον 10^ο αι. και σταδιακά αντικατέστησε το παλαιότερο al-Qulzum. 

Κατά την Αιγυπτιώτικη Περίοδο της πόλης τον 20^ο αι. η πόλη καλούνταν ¨Σουβέτσι¨, κυρίως από τους Κασιώτες.

Ας σημειωθεί πως σήμερα, η αρχαία πόλη αποτελεί κατά κύριο λόγο αρχαιολογικό χώρο, με περιορισμένα σωζόμενα κατάλοιπα και η περιοχή της έχει ενταχθεί στην σύγχρονη πόλη του Σουέζ.

 

Σημείωση : Ο ισχυρισμός που διαχέεται κυρίως στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης πως αφού οι Άραβες γράφουν από δεξιά προς τα αριστερά, έγραψαν έτσι και το όνομα ¨Suez¨ ώστε όταν διαβάζεται ανάποδα να παραπέμπει στο Δία (Zeus) είναι τουλάχιστον σαθρή και αστεία αφού βασίζεται σε μια απλή σύμπτωση…

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

ΝΕΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΙΝΑ Ο ΣΥΜΕΩΝ ΙΑ΄

 

Στις 14/9/2025, διαδεχόμενος τον παραιτηθέντα από τις 12/9/2025 Αρχιεπίσκοπο Δαμιανό (1973-2025), ο Αρχιμανδρίτης Συμεών εξελέγη ομοφώνως Ηγούμενος και Αρχιεπίσκοπος Σινά, λαμβάνοντας το όνομα Συμεών ΙΑ΄.

Στις 18/9/2025 συνήλθε η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στην Αγία Πόλη της Ιερουσαλήμ υπό την Προεδρία του Πατριάρχη Θεοφίλου Γ΄ και αφού παρουσιάστηκαν οι εξελίξεις σχετικά με την Ιερά Μονή Σινά, σύμφωνα με τις αποφάσεις της από 8/9 Συνόδου, αυτή έλαβε και ανέγνωσε τις επιστολές της Αδελφότητας Σινά, δηλαδή την Πράξη Εκλογής και την Ιερά Συμφωνία του Αρχιμανδρίτη Συμεών ως νέου Ηγουμένου της Μονής και κατόπιν επικύρωσε την Ηγουμενεία του και την εκλογή του στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Σινά, Φαράν και Ραϊθώ.

Στις 19/10/2025 έλαβε χώρα η ενθρόνιση του νέου Αρχιεπισκόπου Σινά στο Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα, δεχόμενος έτσι ο Συμεών ΙΑ΄ τον Αρχιερατικό Ζυγό. Της πολυαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος, ο οποίος τέλεσε το Μυστήριο, παρουσία Ιεραρχών, του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος Γ. Γεραπετρίτης και πλήθους πιστών.

          Ο Συμεών ΙΑ΄, κατά κόσμο Δημήτριος Παπαδόπουλος, γεννήθηκε το 1957 στον Πειραιά και σπούδασε στη Θεολογική και Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1983 από τον Μητροπολίτη Σάμου Παντελεήμων, Πρεσβύτερος το 1986 από τον Μητροπολίτη Καστοριάς Γρηγόριο και προβιβάστηκε σε Αρχιμανδρίτη από τον Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο.

Διετέλεσε εφημέριος του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Ταμπουρίων, ενώ εκάρη στη Μονή Σινά το 1988, λαμβάνοντας το Μέγα Σχήμα το 1999 από τον Αρχιεπίσκοπο Σινά Δαμιανό. Εκεί, οι διακονίες που ανέλαβε ήταν υποοικονόμος, βιβλιοθηκάριος, φύλακας ιερών κειμηλίων, γραμματέας, ¨Δίκαιος¨ της Αδελφότητας, προϊστάμενος του Μετοχίου Αθηνών και επί 25 χρόνια οικονόμος του Μετοχίου Αλεποχωρίου Μεγάρων.

Στο φιλανθρωπικό του έργο εντάσσεται η προεδρία του στην Ορθόδοξη Αδελφότητα ¨Ο Σωτήρ¨ όπου με δική του πρωτοβουλία και μέριμνα ανεγέρθηκε το νέο κτίριο του γηροκομείου, το οποίο μαζί με το ορφανοτροφείο, διαχειρίζεται η Αδελφότητα.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

ΤΟ ΡΟΛΟΪ ΤΟΥ ΝΑΣΕΡ

 

Στις 6/12/2024, ο οίκος Sotheby΄s στη Νέα Υόρκη και συγκεκριμένα στη δημοπρασία Important Watches προσέφερε ένα αξιοσημείωτο ιστορικό κομμάτι : Ένα αυτόματο Rolex Day-Date του 1963 από κίτρινο χρυσό και αραβικούς αριθμούς, που κάποτε ανήκε στον πρόεδρο της Αιγύπτου Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ. Ένα ρολόι υψηλού κύρους, με σημαντικούς δεσμούς μ΄ ένα κομβικό κεφάλαιο στην ιστορία της Μέσης Ανατολής, που δόθηκε σε δημοπρασία για πρώτη φορά από τον εγγονό του Νάσερ. Ενώ η τιμή του είχε εκτιμηθεί στα 30.000 - 60.000 δολάρια, τελικά πουλήθηκε για 840.000 δολάρια !

Το ρολόι αυτό ήταν ένα πολύτιμο δώρο από τον καρδιακό του φίλο Ανουάρ Ελ Σαντάτ, ο οποίος θα διαδεχόταν τον Νάσερ ως τρίτος πρόεδρος της Αιγύπτου. Μάλιστα, στο πίσω μέρος του είχε την επιγραφή στα αραβικά : ¨Κύριος Ανουάρ Ελ Σαντάτ 26-9-1963¨, η οποία σηματοδοτούσε το δεσμό μεταξύ των δύο ηγετών και φίλων.

Το Rolex Day-Date, που παρουσιάστηκε αρχικά το 1956, είναι το κορυφαίο μοντέλο του καταλόγου Rolex, κατασκευασμένο αποκλειστικά από πολύτιμα μέταλλα και γνωστό ως το πρώτο ρολόι που εμφάνιζε πλήρως την ημέρα και την ημερομηνία στο καντράν. Συχνά αναφερόμενο ως Rolex President, αυτό το ρολόι είναι συνώνυμο με το κύρος και την εξουσία, και είναι αγαπημένο από ηγέτες της βιομηχανίας, διασημότητες και αρχηγούς κρατών.

Εκτός από σύμβολο φιλίας, το ρολόι αυτό ήταν πάντοτε παρόν σε ιστορικές στιγμές της προεδρίας Νάσερ. Μπορεί να το δει κανείς σε φωτογραφίες σε καθοριστικές στιγμές όπως ο Πόλεμος των Έξι Ημερών, καθώς και στις πολλές διπλωματικές συναντήσεις που είχε στην προσπάθειά του να ενώσει τον αραβικό κόσμο.

Το ρολόι είχε μια συνεχή παρουσία σε όλη τη ζωή του Προέδρου, όπως θυμάται  ο εγγονός του Γκαμάλ Χαλίντ Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ : ¨Λίγο μετά το θάνατο του παππού μου, η γιαγιά μου έδωσε το ρολόι στον πατέρα μου, καθώς ήθελε να το έχει ως ο μεγαλύτερος γιος. Λίγα χρόνια πριν πεθάνει ο πατέρας μου, το Σεπτέμβριο του 2011, μου έδειξε το ρολόι για πρώτη φορά και μου το έδωσε, όπως ακριβώς είχε κάνει και η μητέρα του με αυτόν¨.

Μετά το θάνατό του το 1970 και μία από τις πολυπληθέστερες κηδείες της αιγυπτιακής ιστορίας, τα λιγοστά υλικά του υπάρχοντα δωρήθηκαν από την οικογένεια Νάσερ στο ομώνυμο μουσείο στο Κάιρο, με αυτό το Rolex Day-Date να παραμένει στην κατοχή τους εκτός οποιασδήποτε μουσειακής συλλογής. Όπως ανέφερε ο Παγκόσμιος Επικεφαλής Ρολογιών της Sotheby΄s Geoff Hess : ¨Σπάνια βλέπουμε ιστορικά ρολόγια Προέδρων όπως αυτό να έρχονται στο φως της δημοσιότητας, διότι συνήθως μένουν  κρυμμένα για δεκαετίες στις οικογένειες ή δωρισμένα σε μουσεία και προεδρικά αρχεία. Η προσφορά αυτού του ρολογιού δεν αφορά μόνο το ίδιο το αντικείμενο, αλλά και το πλούσιο μωσαϊκό ιστορίας που αντιπροσωπεύει. Ενσαρκώνει τόσο την προσωπική φιλία όσο και τη μνημειώδη ιστορική κληρονομιά, καθιστώντας το ένα πραγματικά μοναδικό τεχνούργημα τόσο για συλλέκτες όσο και για ιστορικούς¨.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

ΕΛΛΑΔΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ

 

Όπως καταγράφουν οι Χ. Λεβεντάκης και Β. Γκαρίλα, ενώ και πριν από το 1931 αναφέρεται η διανομή σχολικών συσσιτίων, τη χρονιά αυτή με το νόμο του Ελευθερίου Βενιζέλου περί εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και επί θητείας του Γεωργίου Παπανδρέου στο Υπουργείο Παιδείας, εκδηλώνεται μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το κράτος για τα μαθητικά συσσίτια. Εκτός βέβαια από τους κρατικούς πόρους, συγκεντρώθηκαν χρήματα από τοπικές πηγές, εράνους, ιδιωτικές και συλλογικές δωρεές.

Από το 1934 την ευθύνη γι΄ αυτά αναλαμβάνει το Πατριωτικό Ίδρυμα, ενώ επί Ιωάννη Μεταξά διεξήχθη σχετικός μεγάλος έρανος. Από το 1965 τα συσσίτια επεκτάθηκαν σε 600.000 μαθητές και τέθηκαν μόνιμα από την απόλυτη καθοδήγηση και εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας, αξίζει δε να σημειωθεί και η συμβολή σ΄ αυτά των Αμερικανικών Οργανώσεων Βοηθείας.

          Στις μέρες μας το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας καταρτίζει, συντονίζει και εποπτεύει το Πρόγραμμα ¨Σχολικά Γεύματα¨, ενώ ο Οργανισμός Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ως εντολοδόχος του Υπουργείου, έχει αναλάβει την υλοποίηση του εν λόγω προγράμματος. Χαρακτηριστικά, το 2024-25 παρασχέθηκαν 231.062 ζεστά γεύματα ημερησίως σε μαθητές Δημοτικών Σχολείων σε 1.882 σχολικές μονάδες πανελλαδικά.

 

Στην Αίγυπτο των Ελλήνων τα μαθητικά συσσίτια και τα πρωϊνά ροφήματα ήταν θεσμός είτε προσφέρονταν από τις Κοινότητες, είτε από φιλάνθρωπους Αιγυπτιώτες. Ας δούμε μερικά παραδείγματα :

Το ¨Μπενάκειο Οικονομικό Συσσίτιο¨ που ως αλεξανδρινό σωματείο ιδρύθηκε το 1908, την ίδια χρονιά, εκτός των άλλων, μοίρασε 21.394 μερίδες στην Αβερώφειο Σχολή, 21.452 στην Αβερώφειο Σχολή Θηλέων και 28.774 στη Σαλβάγειο Σχολή.

Στην Ιμπραημία λειτούργησαν οι κοινοτικές δημοτικές σχολές Πρατσίκειος, Κοκκινάρειος, Δαβαράκειος, και Κασσίμειος. Σε όλη τη χρονική πορεία των σχολών αυτών, κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους λειτουργούσαν φιλανθρωπικά από την Κοινότητα το Πρωινό Ρόφημα και το Σχολικό Συσσίτιο, στα οποία – για παράδειγμα το 1927 και 1963 – κάπου 80 και 150 μαθητές και μαθήτριες αντίστοιχα έβρισκαν ζεστή και υγιεινή τροφή.

Στις κοινοτικές σχολές της Ισμαηλίας λειτουργούσε φιλανθρωπικά από την Κοινότητα το Πρωινό Ρόφημα, μέσω του οποίου, π.χ. το 1959-60, προσφέρονταν κάθε πρωί για περίπου 35-40 άπορα παιδάκια ζεστό ρόφημα, ψωμί, βούτυρο και μαρμελάδα.

Ο ¨Οργανισμός Πρωινού Ροφήματος¨ ιδρύθηκε και εισήχθη στα σχολεία του Καΐρου το Μάιο του 1938. Έτσι τα φτωχά παιδιά της παροικίας έπαιρναν ένα ζεστό πρωινό δωρεάν στο σχολείο. Το 1958 χορηγήθηκαν δωρεάν 42.567 μερίδες σε απόρους μαθητές και μαθήτριες.

Όταν στο Κάιρο ανακαλύφθηκε ότι φτωχά παιδιά έτρωγαν μονάχα μία φορά την ημέρα, ιδρύθηκε από τεκτονικές στοές της πόλης το ¨Σχολικό Οικονομικό Συσσίτιο¨ στα 1929-30. Έτσι, καθώς κτιζόταν η Αχιλλοπούλειος Σχολή, έγινε η απαραίτητη ρύθμιση του κτιρίου για να συμπεριλάβει και το τμήμα του Συσσιτίου. Το 1960 σιτίζονταν 400-450 μαθητές και μαθήτριες.

Το 1944 λειτουργούσε υπό την επίβλεψη του Συνδέσμου Ελληνίδων Κυριών Ηλιουπόλεως ¨Ο Φίλος του Μαθητού¨ το Πρωινό Ρόφημα στις Μελαχροίνειες Σχολές.

Το Σχολικό Συσσίτιο Τάντας δημιουργήθηκε το 1935, όταν και έδινε τροφή σε πάνω από 25 μαθητές των κοινοτικών σχολείων.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ KHALED EL-ENANY

ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ UNESCO

 

O Khaled Ahmed El-Enany Ali Ezz, πρώην υπουργός Τουρισμού και Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, θα είναι ο νέος γενικός διευθυντής της UNESCO, αναλαμβάνοντας τα ηνία του πολιτιστικού οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για τετραετή θητεία.

Στις 6/10/2025 επικράτησε του Firmin Edouard Matoko από τη Δημοκρατία του Κονγκό σε μυστική ψηφοφορία με 54 ψήφους έναντι δύο και θα διαδεχθεί την Audrey Azoulay γινόμενος ο πρώτος επικεφαλής του Οργανισμού από αραβική χώρα και μόλις ο δεύτερος Αφρικανός.

Ο Khaled El-Enany, γεννημένος το 1971 στη Γκίζα, είναι Αιγυπτιολόγος και Καθηγητής Αιγυπτιολογίας στο Πανεπιστήμιο Helwan, όπου διδάσκει για πάνω από 30 χρόνια. Έχει διατελέσει Αντιπρύτανης της Σχολής Τουρισμού και Φιλοξενίας, Διευθυντής του Κέντρου Ανοικτής Μάθησης και Επικεφαλής του Τμήματος Ξεναγών. Είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου στην Αιγυπτιολογία από το γαλλικό Πανεπιστήμιο Paul-Valéry Montpellier 3, όπου έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής επανειλημμένα. Διηύθυνε το Εθνικό Μουσείο Αιγυπτιακού Πολιτισμού (2014-2016) και το Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο (2015-2016). Από το 2016 έως το 2022, διετέλεσε Υπουργός Αρχαιοτήτων και στη συνέχεια Υπουργός Τουρισμού και Αρχαιοτήτων της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου. Είναι μέλος αρκετών διεθνών επιστημονικών συλλόγων. Το Νοέμβριο του 2024 διορίστηκε Ειδικός Πρεσβευτής για τον Πολιτιστικό Τουρισμό από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού και πιο πρόσφατα, προστάτης του Αφρικανικού Ταμείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Είναι κάτοχος αρκετών διεθνών διακρίσεων, ενώ μιλάει αραβικά, γαλλικά και αγγλικά.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

 

ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΕΣ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΑΧΙΛΛΟΠΟΥΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑ ΤΟΥΣ

ΣΤΗΝ ΤΣΑΓΚΑΡΑΔΑ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ

 

Ο Ευάγγελος Αχιλλόπουλος γεννήθηκε στη Τσαγκαράδα Πηλίου το 1833 και σπούδασε στη Ζαγορά. Το 1855 μετανάστευσε στην Αίγυπτο όπου εργάστηκε στον εμπορικό Οίκο Κασσαβέτη & Σία. Το 1862 εγκαθίσταται στο Κάιρο και επιδίδεται στο εμπόριο εισαγωγής υφασμάτων, αναλαμβάνοντας τη γενική προμήθεια υφασμάτων στο Δημόσιο, ενώ αναγνωρίζεται ως ειδικός παραγγελιοδόχος του Υπουργείου Στρατιωτικών και Ναυτικών ως το 1879. Συνεργάτη στις επιχειρήσεις είχε τον αδελφό του Σοφοκλή Αχιλλόπουλο και αργότερα εξελίχθησαν σε τραπεζίτες και μεγαλογαιοκτήμονες, με αποτέλεσμα την ημέρα του θανάτου του η περιουσία του Ευάγγελου να ανερχόταν σε 1.000.000 λίρες.

Μεταξύ πολλών άλλων ευεργεσιών του Ευάγγελου Αχιλλόπουλου , το 1883 προσέφερε 10.000 λίρες για να ιδρυθεί το Αχιλλοπούλειο Παρθεναγωγείο Καΐρου, ενώ παράλληλα παραχώρησε ένα διώροφο γωνιακό κτίριο στο Μούσκι για την εγκατάσταση του. Επίσης, κληροδότησε 8.000 λίρες στην Κοινότητα Καΐρου για τη συντήρηση κλινών στο Ελληνικό Νοσοκομείο για απόρους ασθενείς. Δώρισε ακόμη ένα μεγάλο ποσό για να ιδρυθεί Εμπορική Σχολή στην Τσαγκαράδα και με κληροδότημα του (1.700 λίρες μετρητά και 8.000 σε ελληνικά χρεόγραφα) μερίμνησε και για τη μετά το θάνατο του το 1900 λειτουργία της.

Με κληροδότημα του Σοφοκλή Αχιλλόπουλου κτίστηκε το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονος στην Τσαγκαράδα. Επίσης, με τη διαθήκη του άφηνε 25.000 λίρες για τη λειτουργία της Αχιλλοπουλείου Σχολής επίσης στην Τσαγκαράδα, 15.000 λίρες για να δημιουργηθεί Παρθεναγωγείο και 1.000 λίρες στην ενορία της Αγίας Παρασκευής για αρδευτικούς σκοπούς. Το 1925 κατατέθηκε στην Εθνική Τράπεζα Ελλάδος επ΄ ονόματι του Ελληνικού Δημοσίου κληροδότημα του για κοινωφελείς σκοπούς ανερχόμενο σε 200.000 λίρες, αποτελούμενο εκ ξένων χρεογράφων.

Στο Βόλο, με τη χορηγία των  Κωνσταντίνου και Νικολάου Αχιλλόπουλου, στη μνήμη του πατέρα τους Ευάγγελου, κτίστηκε (1903-1906) το Αχιλλοπούλειο Νοσοκομείο, κεντρικό νοσηλευτικό ίδρυμα της Μαγνησίας ως τις μέρες μας, διαθέτοντας 5.000 γαλλικά φράγκα.

Στην από 9/7/2025 έγκριση του προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2025 του κληροδοτήματος με την επωνυμία ¨Κληροδότημα Σοφοκλή & Ευάγγελου Αχιλλόπουλου¨, Τοπικής Κοινότητας Τσαγκαράδας, Δημοτικής Ενότητας Μουρεσίου, Δήμου Ζαγοράς-Μουρεσίου, Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας, αναφέρεται πως ο Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας αποφάσισε σχετικά βάσει διατάξεων, μεταξύ των οποίων αναφέρονται και οι εξής :

·        Τις από 15/3/1900 και 28/3/1910 ιδιόγραφες διαθήκες των Ευαγγέλου Αχιλλόπουλου και Σοφοκλή Αχιλλόπουλου, οι οποίες αντίστοιχα κηρύχθηκαν κύριες με αποφάσεις του Προξενικού Δικαστηρίου Καΐρου (έτος 1901) και Προξενικού Δικαστηρίου Αλεξανδρείας (απόφαση με αρ. 51/1924), βάσει των οποίων οι προαναφερθέντες κατέλειπαν α) χρηματικά ποσά και αξιόγραφα για τη σύσταση και συντήρηση στην Τσαγκαράδα (και επί δωρηθέντος από τους ίδιους ακινήτου) της Αχιλλοπουλείου Εμπορικής Σχολής, και β) χρηματικά ποσά για την ίδρυση στην Τσαγκαράδα Παρθεναγωγείου.

·        Τις διατάξεις του με αρ. 7/20-12-1903 Β.Δ. βάσει του οποίου συστάθηκε και λειτούργησε η Αχιλλοπούλειος Εμπορική Σχολή.

·        Τις διατάξεις του Α.Ν. 1905/8-8-1939 βάσει του οποίου τα ποσά τα οποία αρχικά είχαν διατεθεί για την ίδρυση στην Τσαγκαράδα Παρθεναγωγείου διατέθηκαν υπέρ της Αχιλλοπουλείου Εμπορικής Σχολής.

·        Τις διατάξεις των από 26/8/1925, 31/8/1926, 19/10/1931, 12/6/1933 και 9/8/1933 Προεδρικών Διαταγμάτων σχετικών με τη λειτουργία της Αχιλλοπουλείου Εμπορικής Σχολής.

·        Την με αρ. 40924/23-4-1977 απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων με την οποία η Αχιλλοπούλειος Εμπορική Σχολή μετονομάστηκε σε Λύκειο Τσαγκαράδας Γενικής Κατεύθυνσης.

·        Την με αρ. 6403/19-10-1977 απόφαση του Εφετείου Αθηνών η οποία και επικυρώθηκε με την με αρ. Α3532/624/25-10-1978 Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Οικονομικών με την οποία εγκρίθηκε η επωφελέστερη διάθεση των περιουσιακών στοιχείων του Αχιλλοπουλείου κληροδοτήματος.

 

Έτσι, ο προϋπολογισμός του 2025 διαμορφώθηκε ως εξής :

 

Υπόλοιπο εσόδων οικονομικού έτους 12-2024 : 49.358,31 ευρώ

Συνολική αξία μετοχικού χαρτοφυλακίου την 12-2024 : 134.495,20

Έσοδα : 5.700

ΣΥΝΟΛΟ ΕΣΟΔΩΝ :        189.553,51

Προβλεπόμενο ταμειακό υπόλοιπο : 174.553,51

ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΟΔΩΝ+ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΟΥ Τ.Υ. : 189.553,51

 

Μεταξύ των προϋπολογιζομένων ποσών αναφέρονται και τα εξής :

 

2.000 ευρώ για χορήγηση οικονομικών ενισχύσεων, 7.000 ευρώ για συμμετοχή στη δαπάνη επιμόρφωσης, 1.050 ευρώ για βράβευση μαθητών, ενώ αναφέρεται και το ποσό των 2.100 ευρώ για την εκτέλεση υποχρεώσεων και όρων της συστατικής πράξεως.

 

Σημείωση : Για περισσότερες πληροφορίες για τους Αχιλλόπουλους και τις ευεργεσίες τους στα βιβλία του Νίκου Νικηταρίδη ¨Αιγυπτιώτικες Προσωπικότητες του Χθες¨ και ¨Η Αιγυπτιώτικη Συνεισφορά σε Ελλάδα και Αίγυπτο¨, εκδ. Αγγελάκη, 2017 και 2021 αντίστοιχα.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ