Ο ΣΚΥΛΟΣ ΣΤΟ ΙΣΛΑΜ

Η ηθική ανεξάρτητα αν έχει θρησκευτικές, κοινωνικές ή πολιτιστικές καταβολές διαφοροποιείται και τοπικά και χρονικά, γι΄ αυτό και η όποια κρίση μας θα πρέπει να είναι ανάλογη…

 Μία από τις εκφάνσεις της είναι και η φιλοζωία, η αμέριστη δηλαδή και αδιάκριτη αγάπη προς όλα ανεξαιρέτως τα ζώα τούτης της πλάσης.

Έτσι, ο σκύλος θεωρείται από το Ισλάμ πως ανήκει στα ακάθαρτα ζώα, εξού και η γνωστή υβριστική έκφραση ¨Ιμπν Καλμπ¨, ¨Γιε Σκύλου¨ δηλαδή, που απευθύνεται κυρίως σε μη μουσουλμάνους.

Όπως αναφέρει ο Θ. Μοσχονάς, κατά τους πρώτους μουσουλμανικούς χρόνους μη Μουσουλμάνοι θεωρούνταν μόνον οι Κιαφίριδες, οι ειδωλολάτρες, ενώ οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι καλούνταν ¨Αχλ ελ Κιτάμπ¨, δηλαδή άνθρωποι των Γραφών. Οι ειδωλολάτρες ήταν άπιστοι και τέτοιους οι Μουσουλμάνοι των πρώτων αιώνων θεωρούσαν τους Πυρολάτρες, τους Γέβρους. Αργότερα οι Γέβροι εκφυλίστηκαν από τους Τούρκους σε ¨Γκιαβούρ¨ και Γκιαούριδες ¨στόλιζαν¨ οι Τούρκοι πάντα μη Μουσουλμάνους.

Ο Ναουάη απαγορεύει τα βρώσιμα που άγγιζαν τα Καλμπ. Ο Μπουχάρι στα ¨Μαχαμάτ ελ Χαρίρι¨ θεωρεί ακάθαρτο και το νερό ακόμη που άγγιζε ο σκύλος και αυτόν ακόμη τον χώρο όπου κινείται ο Καλμπ ή Κάαλμπα.

Άγγελοι δεν εισέρχονται σε οικία όπου βρίσκεται σκύλος μελανού χρώματος. Ο Προφήτης δε αναγκάστηκε να κάνει αγιασμό σ΄ έναν τόπο όπου είχε κρυφτεί ένα σκυλάκι και μόνο τότε ο Άγγελος Τζημπρίλ εμφανίστηκε και του υπαγόρευσε μία σούρα άροντας τον περιορισμό. Όσο μισούσε τους Κολμπ, τόσο αγαπούσε τις γάτες ο Προφήτης. Παράδοση (λαντίβ) διηγείται ότι κάποτε μία γάτα κοιμήθηκε επί της γκελεμπίας του Προφήτη και όταν εκείνος πήγε να προσευχηθεί προτίμησε να κόψει το κομμάτι της γκελεμπίας με τη γάτα και να το αποθέσει σιγά κάτω για να μην την ενοχλήσει.

Οι σκύλοι είναι ανεκτοί ως φύλακες, ως ποιμενικοί και ως κυνηγετικοί.

Τέλος, η όγδοη σούρα του Κορανίου αναφέρει τον σκύλο των επτά παιδιών της Εφέσου κατά μεν τον Μπαντάουϊ ομιλούντα σκύλο, κατά δε τον Τάμπαρη κυνοπρόσωπο άνθρωπο.

Πριν καταδικάσουμε τα ανωτέρω, ας ξανασκεφτούμε την χρονο-τοπική διάσταση της ηθικής. Έτσι χρονικά, στην αρχαιότητα η δουλεία θεωρείτο αυτονόητη κάτι που σήμερα είναι κατακριτέο, ενώ τοπικά θα πρέπει να επισημανθεί η κλειτοριδεκτομή που στη Δύση νοείται ως απαράδεκτη αλλά σύμφωνα με τη UNICEF τουλάχιστον 200 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες σε 30 χώρες έχουν υποστεί κάποια μορφή ακρωτηριασμούς στα γεννητικά τους όργανα, συνήθως πριν από την ηλικία των 15, ακολουθώντας τις πανάρχαιες παραδόσεις τους.

Υ.Γ. : Παρά την παγκόσμια κατακραυγή, στο Φεστιβάλ Γιουλίν της Κίνας, δεκάδες χιλιάδες σκύλοι και γάτες πωλούνται και σφαγιάζονται κάθε χρόνο για να φαγωθούν…

Πηγές : ¨Ταχυδρόμος¨, Αλεξάνδρεια 5/6/1974 – jenny.gr (6/2/2018) – protothema.gr (21/6/2016)

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ