40 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΛΟΪΖΟ

 

Ήταν μακρινός συγγενής μου, αφού ο πατέρας του πατέρα του με τον πατέρα του παππού μου ήταν ξαδέλφια. Μάλιστα, η μητέρα μου θυμάται χαρακτηριστικά τον πατέρα του Ανδρέα να προσέχει εκείνη όταν ήταν παιδούλα και τη γιαγιά μου στο πλοίο που τις πήγαινε για επίσκεψη στην Κύπρο. Κύπριοι μετανάστες λοιπόν στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια, όπου ο πατέρας του, αφού εργάστηκε 8 χρόνια σε αρτοποιείο άνοιξε παντοπωλείο στο Ατταρίν και ο παππούς μου αρτοποιείο στη Rue Canope της Ιμπραημίας. Έτσι, κατά το ταξίδι μου στην Κύπρο, η επίσκεψη στο χωριό μας, τους Αγίους Βαβατσινιάς της επαρχίας Λάρνακας, ήταν μονόδρομος, όπως κι ένα κόκκινο γαρύφαλλο ως αιγυπτιώτικο θυμητάρι στην προτομή που ανέγειραν προς τιμήν του οι συμπατριώτες μας…

Ο Μάνος Λοΐζος είχε γεννηθεί στην Αλεξάνδρεια το 1937, μοναχοπαίδι του Ανδρέα Αργυρίδη – γιου του Λοΐζου Αργυρίδη, εξού και το μετέπειρα επώνυμο – και της Ροδίτισσας Δέσποινας Μανάκη. Φοιτώντας στο Αβερώφειο Γυμνάσιο, ξεκινά παράλληλα τα πρώτα βήματα του στη μουσική μάθηση με πιάνο, βιολί και κιθάρα, αρχίζοντας το 1954 να παίζει τις πρώτες δικές του μελωδίες. Το 1955 έρχεται στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Φαρμακευτική αρχικά και κατόπιν στην Ανωτάτη Εμπορική. Αλλά η μουσική τον κερδίζει, αφήνει τις σπουδές και παράλληλα με μια δύσκολη οικονομικά ζωή, όπου δούλευε ως γκαρσόνι και γραφίστας για να ζήσει, παρακολουθεί το 1961-62 ένα κύκλο μαθημάτων στη Σχολή ¨Βακαλό¨. Την πρώτη καλλιτεχνική του εμφάνιση την έκανε το 1962 δίπλα στο Μίκη Θεοδωράκη ως διευθυντής χορωδίας στην ¨Όμορφη Πόλη¨. Την ίδια χρονιά, με τη βοήθεια του Μίμη Πλέσσα, κυκλοφορεί το πρώτο του 45άρι με ερμηνευτή το Γιώργο Μούτσιο, ενώ το 1968 κυκλοφόρησε ο πρώτος μεγάλος του δίσκος με τίτλο ¨Ο σταθμός¨, σε στίχους του επιστήθιου φίλου του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Η μετέπειτα καριέρα του ήταν γεμάτη επιτυχίες : 14-15 δίσκοι, τραγούδια όπως τα ¨Δελφίνι-δελφινάκι¨, ¨Παλιό ρολόι¨, ¨Η δουλειά κάνει τους άνδρες¨, ¨Σεβάχ ο θαλασσινός¨ σε δική του ερμηνεία, ¨Τζαμάικα¨, ¨Παποράκι¨, ¨Ακορντεόν¨ και τόσα άλλα, συνεργασίες με στιχουργούς όπως ο Παπαδόπουλος, ο Νεγρεπόντης, ο Πυθαγόρας, κι ο Ρασούλης και τραγουδιστές σαν την Αλεξίου, το Νταλάρα, τον Παπακωνσταντίνου και τη Γαλάνη. Πέθανε από εγκεφαλικό στη Μόσχα το 1982, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στην αιγυπτιώτικη – και όχι μόνο – καλλιτεχνική οικογένεια…

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ