Ο ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ¨ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ¨

 

Στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ¨Χάρη Πάτση¨ ανθολογήθηκε ο γνωστός Ιστορικός του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού και Λογοτέχνης Νίκος Νικηταρίδης. Η Εγκυκλοπαίδεια αποτελείται από 31 τόμους και καλύπτει την περίοδο από το Βυζάντιο μέχρι σήμερα.

Ο Νίκος Νικηταρίδης έχει στο ενεργητικό του 38 βιβλία, συλλογές ποιημάτων και διηγημάτων, επιμέλειες εκδόσεων, πάνω από 3.500 δημοσιεύματα κάθε είδους σε αιγυπτιώτικα και μη περιοδικά κι εφημερίδες σε Ελλάδα, Αίγυπτο και Αυστραλία, καθώς και αρκετές  μελέτες και διαλέξεις γύρω απ΄ την ιστορία των Ελλήνων της Αιγύπτου. Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, έχει αποσπάσει δύο πρώτα ποιητικά βραβεία και μία τιμητική διάκριση διηγήματος στην ελληνική Νότια Αφρική, μία ποιητική τιμητική διάκριση σε διεθνή λογοτεχνικό διαγωνισμό της ελληνικής Αργεντινής, καθώς και ένα τρίτο βραβείο διηγήματος σε σχετικό πανελλαδικό διαγωνισμό

Στην εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση ανθολογείται με εννέα ποιήματα. Παραθέτουμε ένα με τον τίτλο ¨Σε κάποιους σκλάβους¨ :

 

ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΚΛΑΒΟΥΣ

 

                                            Μαύρο το δέρμα.

                                            Κόκκινα χείλη.

                                            Μάτια σβησμένα.

                                            Σωτήρας το δείλι.

 

                                            Καυτός ιδρώτας

                                            τσούζει τα μάτια,

                                            νοιώθει το σώμα

                                            χίλια κομμάτια.

 

                                            Φλέβες φουσκώνουν.

                                            Ο αφέντης προστάζει.

                                            Καρφιά τον πληγώνουν.

                                            Το μίσος κουρνιάζει.

 

                                            Με κόμπους σχοινί

                                            το δέρμα του σχίζει.

                                            Το μίσος ξυπνάει,

                                            το στόμα αφρίζει.

 

                                            Τα μάτια κοιτάνε

                                            το άσπρο κορμί,

                                             τα χέρια ορμάνε

                                            ξεχνούν την ποινή.

 

                                            Ο αέρας γεμίζει

                                            από άγρια γέλια,

                                            καθώς απ΄ τους ώμους

                                            πετιέται το αίμα.

 

                                            Το χώμα πονάει.

                                            Ο νέγρος πεθαίνει.

                                            Ο αγέρας φυσάει.

                                            Ελεύθερος μένει.