ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟ Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ ?

 

          Εξειδικευμένοι επιστήμονες ανά τον κόσμο προτείνουν πως το τέλος της Εποχής του Χαλκού στα 1200 π.Χ. με την παράλληλη κατάρρευση των πολιτισμών των Μυκηνών και των Χετταίων, και με το τεράστιο πλήγμα στον Αιγυπτιακό Πολιτισμό, προήρθε από επιθέσεις των λεγόμενων Λαών της Θάλασσας, εσωτερικών εξεγέρσεων, παλίρροιας σεισμών, τεράστιας ξηρασίας, μεγάλου λιμού και ασθενειών όπως η μαλάρια, ο τύφος και η ευλογιά.

          Σύμφωνα με τα σχετικά σημάδια που βρέθηκαν στην μούμια του Φαραώ Ραμσή Ε΄, αυτός φαίνεται πως πέθανε νέος γύρω στο 1145 π.Χ. από ευλογιά. Το περίεργο είναι πως δεν ενταφιάστηκε σε 70 μέρες από το θάνατο τους όπως ήταν το σύνηθες, αλλά σε 16 μήνες, ενώ παράλληλα πέθαναν και άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Όπως δε διαβάζουμε σε ταφικές επιγραφές, δόθηκε άδεια επί κρατική πληρωμή στους εργάτες των ταφικών μνημείων κάτι που υποδεικνύει πως είχαμε την πρώτη μορφή καραντίνας στην παγκόσμια ιστορία.

          Γνωρίζοντας πως η πρακτική της καραντίνας στη νεότερη ιστορία ξεκινά κατά τη διάρκεια του 14^ου αιώνα σε μία προσπάθεια να προστατευτούν οι παράλιες πόλεις από τις επιδημίες πανούκλας, για την ιστορία, ως αξιοσημείωτες καραντίνες στη σύγχρονη ιστορία σημειώνουμε εκείνη στο αγγλικό Eyam στα 1665 λόγω της βουβωνικής πανώλης, στην Ανατολική Σαμόα στα 1918 λόγω της γρίπης, στην Αλάσκα στα 1925 λόγω της διφθερίτιδας, κι εκείνες λόγω της γιουγκοσλαβικής ευλογιάς το 1972, του SARS, του Έμπολα και του COVID-19.

          Τέλος, ας καταγραφεί πως το Νοσοκομείο του Αγίου Νικολάου στο Harbledown της Αγγλίας ιδρύθηκε το 1084 για να φιλοξενήσει 60 λεπρούς και θεωρείται η πρώτη καταγεγραμμένη τέτοια αποικία-καραντίνα.

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ